Tilki ve Oduncu Masalı
Günlerden bir gün, ormandaki tazılar bir tilkiyi kovalamaya başlamışlar. Tilki, ormanda odun toplayan bir oduncuya yaklaşmış. Oduncudan, kendisini saklamasını istemiş. Oduncu da ona yan taraftaki kulübeyi göstermiş. Tilki kulübeye saklanıp bir köşeye saklanmış. Çok geçmeden avcılar da gelmişler. Oduncuya, tilkiyi görüp görmediğini sormuşlar. Oduncu:
– Görmedim, demiş. Fakat parmağıyla da tilkinin saklandığı kulübeyi göstermiş. Avcılar, oduncunun işaretini anlamamışlar. Oduncunun parmağıyla işaret ettiği yöne doğru gitmişler. Tilki, avcıların gittiğini anlayınca kulübeden çıkmış. Oduncuya içten içe kızan tilki, oduncunun yüzüne bakmadan oradan hızla uzaklaşmış. Oduncu bu duruma pek öfkelenmiş:
– Nankör tilki! demiş. Seni avcılardan korudum, iyiliğe karşı böyle mi davranılır? Şuan hayattaysan bunu bana borçlusun. Bir teşekkür bile etmeden mi gideceksin?
Tilki , oduncuya dönerek :
– Teşekkür mü bekliyorsunuz? Davranışlarınız da sözleriniz gibi güzel olsaydı, teşekkür ederdim. Hem de binlerce kere teşekkür eder öyle giderdim, demiş. Sonra da oradan ormana doğru koşarak hızla uzaklaşmış.
Bu masaldaki ders: Gerçek iyilik yalnızca güzel sözlerle değil, davranışlarımızda da aynı tutarlılığın olmasıyla gerçekleşir.
Yorum gönder